Het stoffenwinkeltje AnneLiefs in Nieuw-Buinen hangt er vol mee: droomdekentjes. Al dertig jaar lang deelt stichting De Regenboogboom die uit aan kinderen die het moeilijk hebben, bijvoorbeeld als ze door ziekte in het ziekenhuis moeten verblijven. Vanwege het dertigjarig jubileum én de mijlpaal van dertigduizend dekentjes is er sinds deze week een expositie.

Zo'n honderd bezoekers komen af op de opening van de expositie in de quiltwinkel, zoals dat heet, aan het Zuiderdiep. Aan de muren hangen tientallen droomdekens in allerlei soorten en maten. Voetballers, Peppa Big, prinsessen en honden. Van alles komt voorbij. Op de lange tafel in het midden staan naaimachines, waarachter vrijwilligers nieuwe dekens maken.

Dertig jaar geleden richtte Renée van Zandvoort de stichting De Regenboogboom op en een van de projecten daarvan is het maken en weggeven van droomdekentjes. Inmiddels zijn er ongeveer dertigduizend kinderen blij gemaakt met een zelfgekozen exemplaar van de droomdekentjes. Daarvoor hebben ongeveer 1600 vrijwilligers zich al naaiend, breiend of hakend ingezet.

De stichting richt zich op kinderen die een moeilijke tijd doormaken, bijvoorbeeld door ziekte. Wanneer ze dan niet thuis kunnen verblijven, hebben ze altijd hun eigen deken bij zich: "In een ziekenhuis gebeuren vaak nare dingen: prikken en scans", noemt Van Zandvoort op. "We hebben het dan over kinderen die ernstig ziek zijn en die veel meemaken. Als je dan je eigen droomdeken mee mag nemen, voelt het een beetje alsof je thuis bent."

Stichting De Regenboogboom richt zich op de veerkracht van die kinderen. Met onder meer droomdekens, maar ook met ziekenhuisbezoeken, muziek en kristallen proberen de vrijwilligers de kinderen een steuntje in de rug te geven. "En het is niet alleen voor de kinderen, maar ook voor de ouders", benadrukt Van Zandvoort. "Het is soms een rollercoaster van afspraken en emoties."

Er zijn daarom ook mini-droomdekens, van 55 bij 55 centimeter. Voor baby's die te vroeg geboren zijn. Vrijwilliger Connie Gouwentak is met een patroon bezig achter haar naaimachine: "Het is een leuke hobby, maar ook belangrijk. Op deze manier hoop je de situatie wat menselijker en warmer te maken, zodat je het kind blijft zien en niet alle toeters en bellen eromheen."

De expositie loopt tot 1 juli. "We hebben al veel vrijwilligers, maar we hopen dat er zich ook nieuwe mensen aanmelden", besluit Van Zandvoort.